بررسی علل کسالت درنماز در مناجات امام سجاد(علیه السلام)

امام سجاد(علیه السلام)در دعای ابوحمزه ثمالی وقتی علل لذت نبردن ازنماز وکسالت وبی حالی درنماز رابررسی وتحلیل میکند،ده علت ذکرمیکند که همه به رعایت نکردن اموری درزندگی برمی گردد که باید قبل ازنماز رعایت می شده است.(اللهم انی کلما قلت قد تهیأت وتعبأت وقمت للصلاه بین یدیک و….)

۱.سبک شمردن حق بندگی خدا

۲.اعراض ازخداوند

۳.دروغگویی

۴.ناسپاسی

۵.فاصله گرفتن ازعالمان ربّانی 

۶.هم نشینی بااهل غفلت

۷.انس بااهل بطالت

۸.طمع ورزی وخودخواهی

۹.جرم وگناه

۱۰.بی حیایی درپیشگاه خداوند.

درمقامی که کنی قصدگناه/گرکند کودکی ازدورنگاه.

شرمت آید ز گنه در گذری/پرده عصمت خود را ندری.

شرم بادت که خداوند جهان/که بود ناظر پیدا ونهان.

نگهش بر تو بود بی گه و گاه/تو کنی در نظرش قصد گناه!

کتاب صراط وشفاعت.مسعود عالی.صفحه ۵۱.

نکاتی درمورد امام زمان(علیه السلام)از زبان رهبر معظم انقلاب:

1.امام زمان(عج) داعی الله است.

2.نام حضرت،دائمأ به مایادآوری میکند که طلوع نور،پایان این ظلمت وتاریکی وشب است(معتقدین به ظهور ولی عصر،هیچگاه دچارنوامیدی ویأس نمیشوند).

3.مامأموربه انتظار هستیم.انتظاریعنی آماده باش.(مؤمن ومنتظرکسی است که درحال آماده باش ،باشد.انتظاربه معنای بی صبری وپابه زمین کوبیدن وچرانشد وچرادیر شده،نیست).

4.این انتظارمستلزم صلاح وعمل است.بایداهل آن چیزی باشیم که دل آن بزگوار راشاد کنیم.

سخنرانی رهبر درتاریخ20/2/96

شیخ طوسی به سند صحیح روایت کرده است که امام حسین(علیه السلام)دیربه سخن آمد،روزی حضرت رسول(ص)آن حضرت رابه مسجدبرد درپهلوی خویش بازداشت وتکبیرنمازگفت.امام حسین (ع)خواست موافقت نماید درست نگفت،حضرت برای باردیگرتکبیرگفت واونتوانست،بازحضرت مکرّر کرد تاآنکه درمرتبه ی هفتم درست گفت،به این سبب هفت تکبیردرافتتاح نماز سنّت شد.

منتهی الآمال.جلداول.ص ۳۴۹

بهترین چیزی که سجده برآن سفارش شده،خاک کربلا وتربت امام حسین(علیه السلام)است.امام صادق(علیه اسلام)هنگام سجده پیشانی مقدسش رابرخاک کربلا میگذاشت.

برای همراه داشتن تسبیح تربت امام حسین نیز روایاتی واردشده است تاآنجاکه همراه داشتن آن مثل گفتن"سبحان اللّه"است وسجده برمهرآن سبب کنار رفتن پرده ها وقرب بیشتر به ذات مقدس خداونداست.

دیده شده درکتاب"۱۱۴نکته درباره نماز.محسن قرائتی.ص ۵۹”

امام صادق(علیه السلام) فرمود:تکبرورز به نیک نامی ونیرنگ باز به بسیاری دوستان امید نبندد,بدخوی به بزرگواری وبخیل به پیوندداری باخویشان امیدنبندد,مسخره گرمردم به دوستی راستین دیگران امید نبندد,غیبت کننده به ایمنی وسلامت ازدیگران وحسدورزبه آسوده دلی امیدنبندد،آنکس که برگناه کوچک واندک کیفرمیدهدبرسروری وآقایی امیدنبندد،وکم تجربه ی خودپسندی که ازنظرخویش شگفت زده میشود(ونظرخویش رابسیارمی پسندد)به زمامداری وریاست امید نبندد.

مشاهده شده درکتاب الخصال۲_ص ۶۴۹